Braćo i sestre,   I   u   domovini   i   ovdje   u   Austriji   već   se   neko   vrijeme   održavaju   svete   mise   i   slave sveti   sakramenti.   Doduše,   ne   onako   kako   smo   naviknuti,   ali   zahvalni   da   opet   Boga slavimo i jedni druge vidimo u crkvenom prostoru. Svima   su   nam   nedostajali   sakramenti,   osobito   ispovijed   i   sveta   misa!   I   bilo   je dovoljno    prigode    da    se    kao    vjernici    zapitamo    sve    ovo    vrijeme    što    je    crkva    bez sakramenata,   što   je   svećenik   bez   sakramenta,   što   je   vjernik   bez   sakramenta?   Sve   ovo vrijeme   crkve   su   bile   tu,   oltari   u   njima,   svete   slike   i   kipovi,   svijeće   čak   i   cvijeće.   Crkva   je bila   tu,   ali   bez   sakramenata!   Sakramenti   su   životna   struja   i   snaga   Crkve!   Zamislite besmisao   kućanskih   aparata   bez   električne   struje.   Tako   je   i   sa   Crkvom.   Sakramenti   su njezina životna snaga. Sad   kad   je   sveta   misa   počela,   mnogi   su   jedva   dočekali   da   se   konačno   pričeste, drugi   su   se   zaželjeli   glasne   zajedničke   molitve,   drugi   su   jedva   dočekali   da   se   prije   mise izmole   svoje   privatne   molitve   pred   slikom   ili   kipom   svetca   što   godinama   neizostavno čine. Tko   je   tako   mislio,   lijepo   je   mislio   i   treba   mu   čestitati.   Ali   po   svetoj   misi   se   događa puno,   puno   više   i   zato   je   prava   tragedija   što   je   ovo   vrijeme   nije   bilo!   Sveti   padre   Pio kaže da bi zemlja lakše mogla preživjeti bez svjetla sunca negoli bez svete mise. A   što   se   propušta   kad   se   ne   slavi   sveta   misa   lijepo   tumači   još   jedan   veliki   svetac, sv.   Filip   Neri   kad   kaže   kada   svećenik   ne   slavi   svetu   misu   on   zapravo   uskraćuje   slavu Presvetome   Trojstvu,   on   u   skraćuje   anđelima   radost   i   veselje,   nadalje   uskraćuje   utjehu dušama   u   čistilištu,   grešnicima   oproštenje   grijeha,   pravednicima   pomoć   i   milosti,   Crkvi Kristovoj   njezino   djelo   ljubavi   i   milosrđa   prema   svijetu   i   konačno   uskraćuje   samome sebi lijek protiv grijeha i salbosti. Kad   pogledamo   događaje   proteklih   tjedana   i   mjeseci   i   izostanak   sakramenta, moramo    primjetiti    da    je,    od    svih    stoljeća    povijesti    Crkve,    upravo    našu    generaciju zapalo   da   ostanemo   bez   sakramenta.   Nije   to   mala   poruka.   Zašto   ne   bismo   u   svjetlu vjere   prepoznali   da   je   Bog   događaje   koji   su   se   dogodili   -   bilo   kao   djelo   prirode,   bilo   kao djelo    ljudske    nepažnje    -    pripustio    da    se    kao    Crkva    zapitamo    kako    raspolažemo svetinjama    Crkve    koje    zovemo    sakramenti?    Ispovijedi,    primjerice    na    Zapadu    više zamalo   pa   ni   nema,   krštenje   se   ostavlja   za   dob   kad   će   djeca   sama   odlučiti   hoće   li   se krstiti,   svetoj   pričesti   se   masovno   prilazi   bez   svete   ispovijedi,   ispovijedi   bez   temeljitog ispita    savjesti    i    iskrenog    kajanja,    za    krizmu    i    vjenčnje    ne    malo    važnu    ulogu    igra financijska korist, a za svećeničko zvanje desetljećima opada interes i zanos. Isus   Krist   je   ostavio   Crkvi   sakramente      -   sredstva   posvećivanja   vjernika   da   po   tim sredstvima   spase   svoje   duše   i   dođu   do   konačnog   cilja   –   sreće   i   blaženstva   u   Bogu. Prepustimo   se   vodstvu   Duha   Svetoga   i   surađujmo   sa   milostima   koje   nam   Bog   po svetim sakramentima daruje. Amen. Dragi prvopričesnici_9.0 Prošli    puta    smo    napisali    nešto    o    trima    vrstama    kajanja.    Kao    što    sam    prošli    puta najavio,   danas   će   biti   mala   provjera   znanja.   Ove   tri   rečenice   prepišite   u   svoje   bilježnice,   a onda odgovorite na pitanja: 1.   Mario   je   jučer   ukrao   loptu   od   prijatelja   Joze.   Na   nagovor   mame,   Mario   ode   na ispovijed,   ali   mu   ne   pada   na   pamet   da   vrati   loptu   i   popravi   štetu.   O   kakvom   se   ovdje   kajanju radi? 2.   Ivana   je,   da   se   ne   sazna   da   je   ona   učinila   grijeh,   sve   svalila   na   mlađeg   brata   Jozu.   Zna da   je   pogrešno   to   što   je   učinila   i   da   bi   ju   Bog   mogao   kazniti   pa   ode   na   ispovijed.   O   kakvom   se ovdje kajanju radi? 3.   Gospodin   Ježić   je   donedavna   živio   grešnim   životom,   ali   se   obratio.   Postalo   mu   je jasno   kako   je   nezahvalno   živio   prema   Bogu,   koji   je   za   njega   umro   na   križu.   U   sebi   donese odluku da nikada više ne vrijeđa Boga svojim grijesima.  O kakvom se ovdje kajanju radi? Dragi krizmanici_9.0     Nastavljamo    sa    lekcijama    o    krjepostima.    Danas    ćemo    nešto    zapisati    o    krjeposti umjerenosti. Prepišite u svoje bilježnice slijedeće rečenice: Umjerenost je krjepost koja nas u željama i postupcima uči pravoj mjeri. Našoj   želji   da   jednom   postignemo   sreću   u   nebu   nema   granica,   ali   ona   se   može   postići   tek ako   budemo   imali   mjere   ovdje   na   zemlji.   Bog   je   u   čovjekovu   narav   ugradio   strasti,   nagone   i   želje koje   služe   tomu   da   održava   svoj   život,   da   se   osjeća   poštovanim   i   sretnim.   Ali   ako   u   nagonima   i željama   ne   bude   pravog   vodstva,   one   postaju   slijepe   i   vode   čovjeka   u   propast.   Zato   je   potrebno imati pravu mjeru i tomu nas uči krjepost umjerenosti. Što je duhovna pričest? Pod   duhovnom   pričešću   se   podrazumjeva   čin   pobožnosti   koji   se   preporuča   onima   koji   ne   bi   iz različitih   razloga   (bolest,   odsutnost   svete   mise   radi   putovanja,   rastavljeni   pa   ponovno   civilno   vjenčani, boravak   na   duže   vrijeme   u   zemljama   u   kojima   nema   svećenika   niti   mise)   mogli   pristupiti   svetoj pričesti.   U   ovim   okolnostima   pandemije   korna   virusa   mnogi   su   biskupi   pozvali   vjernike   na   duhovnu pričest.   To   znači   da   se   prisjete   i   posvijeste   si   Kristovu   prisutnost   u   svetoj   hostiji   i   zažele   jednoć   se sjediniti   s   Njim   u   vječnosti   kada   sada   -   radi   različitih   okolnosti   to   ne   mogu   u   svetoj   misi.   Za   to   pomažu lijepe   molitve   i   euharistijske   pjesme.   Evo   jedne   od   njih   koju   možete   poslušati   i   na   youtube   kanalu ( https://www.youtube.com/watch?v=TLv4KGE8Cgg ) : O, Isuse, o moj Spasitelju, ispuni mi srca vruću želju. Pogledaj me iz hostije svete, da mi misli za tobom polete. Riječ ljubavi milo mi prozbori, srce svoje srcu mi otvori. Da ugledam Srca tvoga plamen, da te ljubim u sve vijeke. Amen. Servus mlađarijo! Zar   se   i   to   moglo   dogoditi   da   se   disko   klubovi   i   kafići   zatvore?   Osim   što   neki   od   vas     rade,   a   neki   imaju   i   školu   preko   interneta,   nije   li   tako   da   se   ima   viška   vremena   koje   bi   se   rado potrošilo   u   omiljenom   kafiću   sa   omiljenim   društvom?   Pa   kad   ne   može   ovih   dana   tako,   mnogi vrijeme provode pred kompjuterom i za igricama. Zar   nije   ovo   onda   dobra   prigoda   -   kad   ste   već   pred   kompjuterskim   ekranom   -   da   se upoznate    sa    herojskim    primjerima    života    pojedinih    ljudi.    Ovoga    tjedna    predlažem    da pogledate      na      youtube-u      trodjelni      video      pod      nazivom      Die      Macht      des      Gebetes   ( https://www.youtube.com/watch?v=JbQRVxGe2jA ).     Osim     u     knjizi     pod     nazivom     Tödliche Schatten,   tröstendes   Licht ,   Franziskanerpater   Gereon   Goldmann   prepričava   u   ovom   videu   svoj život   za   koji   sam   kaže   da   se   njemu   nije   dogodio   već   nekom   drugome,   ni   sam   u   to   ne   bi vjerovao.    Od    odrastanja    bez    majke,    preko    teškog    školovanja    u    okolnostima    nacističke diktature,   odsluženja   vojnog   roka   te   ratnog   i   zarobljeničkog   puta   do   ostvarenja   životnog   sna   – misionara u Japanu. Kroz   sve   izazove   i   kušnje   života   vodila   ga   je   snaga   i   utjeha   svete   molitve!   Dragi   mladi, ovo je film koji će vas doslovno prikovati za naslonjač! Viel Spass!       Vjeronauk za prvopričesnike i krizmanike počinje sa početkom nove školske godine 2020./2021.

RASPORED MISNIH SLAVLJA NA HRVATSKOM JEZIKU U GORNJOJ AUSTRIJI Od   20.   06.   2020.   se   broj   prisutnih   vjernika   na   misnim   slavljima   određuje   tako   da razmak   između   osoba   koje   ne   pripadaju   istom   domaćinstvu   mora   biti   najmanje   1 metar. U   skladu   sa   ovim   propisom   u   crkvi   se   mora   zauzeti   ono   mjesto   koje   je   zatečeno   kao slobodno.   Nitko   nema   od   prije   rezervirano   mjesto   u   crkvi.   Treba   biti   spreman   i   na stajaće   mjesto   u   crkvi,   a   ako   broj   broj   vjernika   koji   hoće   sudjelovati   na   misi   bude prevelik   da   svi   stanu   u   crkvu   i   to   dopusti   lijepo   vrijeme,   mora   se   ostati   pred   ulazom   u crkvu i odande pratiti misno slavlje. U mjesecu kolovozu vrijedi ljetni raspored misa: Nedjelja, 02. 08. 2020 - ponovno treba imati masku na ulazu i izlasku iz crkve te za vrijeme mise - ponovno se pričeščuje samo na ruku - O svim aktualnim promjenama bit ćete na misama obaviješteni. Linz u 11:00 Wels u 13:00 - samo južna strana pruge: Noitzmühle, Lichtenegg, Centar, Pernau Steyr u 17:00 Petak, 07. 08. 2020 Prvi petak, sveta misa u St. Quirinus, Kleinmünchen u 18:00 Subota, 08. 08. 2020 Bad Ischl u 17:45 Nedjelja, 09. 08. 2020 Linz u 11:00 Kremsmunster u 15:00 Vöcklabruck   u   17:00   -      samo   vjernici   iz   Vöcklabruck-a   i   okolice   ( Lenzing,   Timelkam,   Frankenburg, Frankenmarkt, Vöcklamarkt, Thomasroith, Wolfsegg, Ampflwang)   i Schalcham Velika Gospa, 15. 08. 2020 Linz u 11:00 Wels u 13:00 sati  - samo okolica grada Welsa Nedjelja, 16. 08. 2020 Linz u 11:00 Kremsmünster u 15:00 Vöcklabruck u 17:00 - Attnang Puccheim i okolica Subota, 22. 08. 2020 Bad Isch u 17:45 Nedjelja, 23. 08. 2020 Linz u 11:00 Wels    u    15:00    -    samo    vjernici    u    Welsu    koji    žive    sjeverno    od    pruge:    Gartenstadt, Vogelweide, Neustadt Steyr u 17:00 Nedjelja, 30. 08. 2020 Linz u 11:00 Kremsmünster u 15:00 Vöcklabruck   u   17:00   -   samo   vjernici   iz   Vöcklabruck-a   i   okolice   ( Lenzing,   Timelkam,   Frankenburg, Frankenmarkt, Vöcklamarkt, Thomasroith, Wolfsegg, Ampflwang)   i Schalcham Smjernice za slavlje svete mise: -   osoba   koja   je   naručila   misu   za   svoje   pokojne,   neka   dođe   na   misu   bez   obzira   je   li njegov/njezin dio grada na redu -   pred   ulazom   u   crkvu   bit   će   redari   koji   će   nas   uputiti   u   crkvu   i   podsjetiti   na   pravila ponašanja. -   u   crkvama   još   postoje   znakovi   koji   nas   podsjećaju   na   označena   mjesta   gdje   se   smije   i ne smije sjesti/stajati pa to poštujmo. Nitko nema od prije rezervirano mjesto u crkvi. - pri ulazu u crkvu treba dezinficirati ruke - bez pružanja ruke prilikom Pružite mir jedni drugima Smjernice za slavlje svetog krštenja: - kao i do sada dogovoriti termin sa svećenikom i priložiti dokumente - slavlju u crkvi mogu pristupiti članovi obitelji i rodbina Smjernice za slavlje prve svete pričesti: - u biskupiji Linz odgođeno do početka mjeseca srpnja (Juli) Smjernice za slavlje sakramenta ženidbe: - kao i do sada sve dogovarati sa svećenikom/vjenčateljem - slavlju u crkvi mogu pristupiti članovi obitelji i rodbina - do 100 osoba Smjernice za slavlje sprovoda: - obavijestiti svećenika o smrtnom slučaju -   dogovoriti   termin   sa   upravom   groblja   (Friedhofverwaltung)   i   o   terminu   obavijestiti svećenika - na ispraćaju smije biti do 100 osoba  

Braćo i sestre,   I    u    domovini    i    ovdje    u    Austriji    već    se    neko    vrijeme održavaju   svete   mise   i   slave   sveti   sakramenti.   Doduše,   ne   onako kako   smo   naviknuti,   ali   zahvalni   da   opet   Boga   slavimo   i   jedni druge vidimo u crkvenom prostoru. Svima   su   nam   nedostajali   sakramenti,   osobito   ispovijed   i sveta   misa!   I   bilo   je   dovoljno   prigode   da   se   kao   vjernici   zapitamo sve   ovo   vrijeme   što   je   crkva   bez   sakramenata,   što   je   svećenik bez   sakramenta,   što   je   vjernik   bez   sakramenta?   Sve   ovo   vrijeme crkve   su   bile   tu,   oltari   u   njima,   svete   slike   i   kipovi,   svijeće   čak   i cvijeće.    Crkva    je    bila    tu,    ali    bez    sakramenata!    Sakramenti    su životna    struja    i    snaga    Crkve!    Zamislite    besmisao    kućanskih aparata   bez   električne   struje.   Tako   je   i   sa   Crkvom.   Sakramenti   su njezina životna snaga. Sad   kad   je   sveta   misa   počela,   mnogi   su   jedva   dočekali   da se    konačno    pričeste,    drugi    su    se    zaželjeli    glasne    zajedničke molitve,   drugi   su   jedva   dočekali   da   se   prije   mise   izmole   svoje privatne    molitve    pred    slikom    ili    kipom    svetca    što    godinama neizostavno čine. Tko   je   tako   mislio,   lijepo   je   mislio   i   treba   mu   čestitati.   Ali po    svetoj    misi    se    događa    puno,    puno    više    i    zato    je    prava tragedija   što   je   ovo   vrijeme   nije   bilo!   Sveti   padre   Pio   kaže   da   bi zemlja   lakše   mogla   preživjeti   bez   svjetla   sunca   negoli   bez   svete mise. A   što   se   propušta   kad   se   ne   slavi   sveta   misa   lijepo   tumači još   jedan   veliki   svetac,   sv.   Filip   Neri   kad   kaže   kada   svećenik   ne slavi     svetu     misu     on     zapravo     uskraćuje     slavu     Presvetome Trojstvu,    on    u    skraćuje    anđelima    radost    i    veselje,    nadalje uskraćuje    utjehu    dušama    u    čistilištu,    grešnicima    oproštenje grijeha,   pravednicima   pomoć   i   milosti,   Crkvi   Kristovoj   njezino djelo    ljubavi    i    milosrđa    prema    svijetu    i    konačno    uskraćuje samome sebi lijek protiv grijeha i salbosti. Kad    pogledamo    događaje    proteklih    tjedana    i    mjeseci    i izostanak   sakramenta,   moramo   primjetiti   da   je,   od   svih   stoljeća povijesti   Crkve,   upravo   našu   generaciju   zapalo   da   ostanemo   bez sakramenta.   Nije   to   mala   poruka.   Zašto   ne   bismo   u   svjetlu   vjere prepoznali   da   je   Bog   događaje   koji   su   se   dogodili   -   bilo   kao   djelo prirode,   bilo   kao   djelo   ljudske   nepažnje   -   pripustio   da   se   kao Crkva     zapitamo     kako     raspolažemo     svetinjama     Crkve     koje zovemo    sakramenti?    Ispovijedi,    primjerice    na    Zapadu    više zamalo   pa   ni   nema,   krštenje   se   ostavlja   za   dob   kad   će   djeca sama   odlučiti   hoće   li   se   krstiti,   svetoj   pričesti   se   masovno   prilazi bez    svete    ispovijedi,    ispovijedi    bez    temeljitog    ispita    savjesti    i iskrenog   kajanja,   za   krizmu   i   vjenčnje   ne   malo   važnu   ulogu   igra financijska   korist,   a   za   svećeničko   zvanje   desetljećima   opada interes i zanos. Isus     Krist     je     ostavio     Crkvi     sakramente          -     sredstva posvećivanja   vjernika   da   po   tim   sredstvima   spase   svoje   duše   i dođu   do   konačnog   cilja   –   sreće   i   blaženstva   u   Bogu.   Prepustimo se   vodstvu   Duha   Svetoga   i   surađujmo   sa   milostima   koje   nam Bog po svetim sakramentima daruje. Amen. Dragi prvopričesnici_9.0 Prošli   puta   smo   napisali   nešto   o   trima   vrstama   kajanja.   Kao što   sam   prošli   puta   najavio,   danas   će   biti   mala   provjera   znanja.   Ove tri rečenice prepišite u svoje bilježnice, a onda odgovorite na pitanja: 1.   Mario   je   jučer   ukrao   loptu   od   prijatelja   Joze.   Na   nagovor mame,   Mario   ode   na   ispovijed,   ali   mu   ne   pada   na   pamet   da   vrati loptu i popravi štetu. O kakvom se ovdje kajanju radi? 2.   Ivana   je,   da   se   ne   sazna   da   je   ona   učinila   grijeh,   sve   svalila na   mlađeg   brata   Jozu.   Zna   da   je   pogrešno   to   što   je   učinila   i   da   bi   ju Bog   mogao   kazniti   pa   ode   na   ispovijed.   O   kakvom   se   ovdje   kajanju radi? 3.   Gospodin   Ježić   je   donedavna   živio   grešnim   životom,   ali   se obratio.   Postalo   mu   je   jasno   kako   je   nezahvalno   živio   prema   Bogu, koji   je   za   njega   umro   na   križu.   U   sebi   donese   odluku   da   nikada   više ne vrijeđa Boga svojim grijesima.  O kakvom se ovdje kajanju radi? Dragi krizmanici_9.0    Nastavljamo   sa   lekcijama   o   krjepostima.   Danas   ćemo   nešto zapisati   o   krjeposti   umjerenosti.   Prepišite   u   svoje   bilježnice   slijedeće rečenice: Umjerenost   je   krjepost   koja   nas   u   željama   i   postupcima   uči   pravoj mjeri. Našoj   želji   da   jednom   postignemo   sreću   u   nebu   nema   granica,   ali ona   se   može   postići   tek   ako   budemo   imali   mjere   ovdje   na   zemlji.   Bog   je   u čovjekovu    narav    ugradio    strasti,    nagone    i    želje    koje    služe    tomu    da održava    svoj    život,    da    se    osjeća    poštovanim    i    sretnim.    Ali    ako    u nagonima   i   željama   ne   bude   pravog   vodstva,   one   postaju   slijepe   i   vode čovjeka   u   propast.   Zato   je   potrebno   imati   pravu   mjeru   i   tomu   nas   uči krjepost umjerenosti. Što je duhovna pričest? Pod   duhovnom   pričešću   se   podrazumjeva   čin   pobožnosti   koji   se preporuča   onima   koji   ne   bi   iz   različitih   razloga   (bolest,   odsutnost   svete mise   radi   putovanja,   rastavljeni   pa   ponovno   civilno   vjenčani,   boravak   na duže    vrijeme    u    zemljama    u    kojima    nema    svećenika    niti    mise)    mogli pristupiti    svetoj    pričesti.    U    ovim    okolnostima    pandemije    korna    virusa mnogi    su    biskupi    pozvali    vjernike    na    duhovnu    pričest.    To    znači    da    se prisjete   i   posvijeste   si   Kristovu   prisutnost   u   svetoj   hostiji   i   zažele   jednoć   se sjediniti   s   Njim   u   vječnosti   kada   sada   -   radi   različitih   okolnosti   to   ne   mogu u   svetoj   misi.   Za   to   pomažu   lijepe   molitve   i   euharistijske   pjesme.   Evo   jedne od        njih        koju        možete        poslušati        i        na        youtube        kanalu ( https://www.youtube.com/watch?v=TLv4KGE8Cgg ) : O,    Isuse,    o    moj    Spasitelju,    ispuni    mi    srca    vruću želju. Pogledaj   me   iz   hostije   svete,   da   mi   misli   za   tobom polete. Riječ   ljubavi   milo   mi   prozbori,   srce   svoje   srcu   mi otvori. Da   ugledam   Srca   tvoga   plamen,   da   te   ljubim   u   sve vijeke. Amen. Servus mlađarijo! Zar   se   i   to   moglo   dogoditi   da   se   disko   klubovi   i   kafići   zatvore? Osim   što   neki   od   vas      rade,   a   neki   imaju   i   školu   preko   interneta,   nije   li tako   da   se   ima   viška   vremena   koje   bi   se   rado   potrošilo   u   omiljenom kafiću    sa    omiljenim    društvom?    Pa    kad    ne    može    ovih    dana    tako, mnogi vrijeme provode pred kompjuterom i za igricama. Zar     nije     ovo     onda     dobra     prigoda     -     kad     ste     već     pred kompjuterskim   ekranom   -   da   se   upoznate   sa   herojskim   primjerima života    pojedinih    ljudi.    Ovoga    tjedna    predlažem    da    pogledate    na youtube-u    trodjelni    video    pod    nazivom    Die    Macht    des    Gebetes   ( https://www.youtube.com/watch?v=JbQRVxGe2jA ).   Osim   u   knjizi   pod nazivom   Tödliche   Schatten,   tröstendes   Licht ,   Franziskanerpater   Gereon Goldmann   prepričava   u   ovom   videu   svoj   život   za   koji   sam   kaže   da   se njemu   nije   dogodio   već   nekom   drugome,   ni   sam   u   to   ne   bi   vjerovao. Od   odrastanja   bez   majke,   preko   teškog   školovanja   u   okolnostima nacističke      diktature,      odsluženja      vojnog      roka      te      ratnog      i zarobljeničkog    puta    do    ostvarenja    životnog    sna    –    misionara    u Japanu. Kroz   sve   izazove   i   kušnje   života   vodila   ga   je   snaga   i   utjeha svete   molitve!   Dragi   mladi,   ovo   je   film   koji   će   vas   doslovno   prikovati za naslonjač! Viel Spass!       Vjeronauk       za       prvopričesnike       i krizmanike počinje sa početkom nove školske godine 2020./2021.

RASPORED MISNIH SLAVLJA NA HRVATSKOM JEZIKU U GORNJOJ AUSTRIJI Od   20.   06.   2020.   se   broj   prisutnih   vjernika   na   misnim   slavljima određuje   tako   da   razmak   između   osoba   koje   ne   pripadaju   istom domaćinstvu mora biti najmanje 1 metar. U   skladu   sa   ovim   propisom   u   crkvi   se   mora   zauzeti   ono   mjesto   koje je   zatečeno   kao   slobodno.   Nitko   nema   od   prije   rezervirano   mjesto u   crkvi.   Treba   biti   spreman   i   na   stajaće   mjesto   u   crkvi,   a   ako   broj broj   vjernika   koji   hoće   sudjelovati   na   misi   bude   prevelik   da   svi   stanu u   crkvu   i   to   dopusti   lijepo   vrijeme,   mora   se   ostati   pred   ulazom   u crkvu i odande pratiti misno slavlje. U mjesecu kolovozu vrijedi ljetni raspored misa: Nedjelja, 02. 08. 2020 -    ponovno    treba    imati    masku    na    ulazu    i    izlasku    iz    crkve    te    za vrijeme mise - ponovno se pričeščuje samo na ruku - O svim aktualnim promjenama bit ćete na misama obaviješteni. Linz u 11:00 Wels   u   13:00   -   samo   južna   strana   pruge:   Noitzmühle,   Lichtenegg, Centar, Pernau Steyr u 17:00 Petak, 07. 08. 2020 Prvi petak, sveta misa u St. Quirinus, Kleinmünchen u 18:00 Subota, 08. 08. 2020 Bad Ischl u 17:45 Nedjelja, 09. 08. 2020 Linz u 11:00 Kremsmunster u 15:00 Vöcklabruck    u    17:00    -        samo    vjernici    iz    Vöcklabruck-a    i    okolice ( Lenzing,     Timelkam,     Frankenburg,     Frankenmarkt,     Vöcklamarkt,     Thomasroith,     Wolfsegg, Ampflwang)   i Schalcham Velika Gospa, 15. 08. 2020 Linz u 11:00 Wels u 13:00 sati  - samo okolica grada Welsa Nedjelja, 16. 08. 2020 Linz u 11:00 Kremsmünster u 15:00 Vöcklabruck u 17:00 - Attnang Puccheim i okolica Subota, 22. 08. 2020 Bad Isch u 17:45 Nedjelja, 23. 08. 2020 Linz u 11:00 Wels   u   15:00   -   samo   vjernici   u   Welsu   koji   žive   sjeverno   od   pruge: Gartenstadt, Vogelweide, Neustadt Steyr u 17:00 Nedjelja, 30. 08. 2020 Linz u 11:00 Kremsmünster u 15:00 Vöcklabruck    u    17:00    -    samo    vjernici    iz    Vöcklabruck-a    i    okolice ( Lenzing,     Timelkam,     Frankenburg,     Frankenmarkt,     Vöcklamarkt,     Thomasroith,     Wolfsegg, Ampflwang)   i Schalcham Smjernice za slavlje svete mise: -   osoba   koja   je   naručila   misu   za   svoje   pokojne,   neka   dođe   na   misu bez obzira je li njegov/njezin dio grada na redu -   pred   ulazom   u   crkvu   bit   će   redari   koji   će   nas   uputiti   u   crkvu   i podsjetiti na pravila ponašanja. -   u   crkvama   još   postoje   znakovi   koji   nas   podsjećaju   na   označena mjesta   gdje   se   smije   i   ne   smije   sjesti/stajati   pa   to   poštujmo.   Nitko nema od prije rezervirano mjesto u crkvi. - pri ulazu u crkvu treba dezinficirati ruke - bez pružanja ruke prilikom Pružite mir jedni drugima Smjernice za slavlje svetog krštenja: -    kao    i    do    sada    dogovoriti    termin    sa    svećenikom    i    priložiti dokumente - slavlju u crkvi mogu pristupiti članovi obitelji i rodbina Smjernice za slavlje prve svete pričesti: - u biskupiji Linz odgođeno do početka mjeseca srpnja (Juli) Smjernice za slavlje sakramenta ženidbe: - kao i do sada sve dogovarati sa svećenikom/vjenčateljem -   slavlju   u   crkvi   mogu   pristupiti   članovi   obitelji   i   rodbina   -   do   100 osoba Smjernice za slavlje sprovoda: - obavijestiti svećenika o smrtnom slučaju -    dogovoriti    termin    sa    upravom    groblja    (Friedhofverwaltung)    i    o terminu obavijestiti svećenika - na ispraćaju smije biti do 100 osoba  

Povijest misije Početak    dušebrižništva    za    Hrvate    u    Gornjoj    Austriji    bilježi    se    već    od    prvih    mjeseci    po završetku   Drugog   svjetskog   rata.   Tu   se   zaustavljaju   brojne   izbjeglice   koje   odlaze   iz   Hrvatske   zbog uspostave   komunističke   diktature.   Mnogima   je   pak   Austrija   prolazna   stanica   za   druge   europske   ili prekomorske   zemlje.   Izbjeglice   se   smještaju   u   prihvatne   centre   ili   izbjegličke   logore.   Najpoznatiji      je Asten   kod   Linza.   U   logorima   pastoralno   djeluju   hrvatski   svećenici   koji   sa   nekolicinom   suradnika   ne djeluju    samo    kao    dušobrižnici    već    se    bave    raznim    poslovima    jer    kao    intelektualci    i    osobe    od povjerenja   lakše   postižu   ono   što   je   običnom   svijetu   teže.   Tako   se   bave   prevođenjem   dokumenata   ili pripremanjem   dokumenata   za   dobivanje   viza   za   druge   zemlje,   često   je   njihov   rad   humanitarne   i socijalne   naravi,   ponekad   i   prosvjetiteljske   jer   je   hrvatskim   izbjeglicama   u   tuđini   trebalo   pružiti   sve:   i domaću hrvatsku riječ i duhovnu utjehu i snagu. Bogoslužja   za   Hrvate   po   prvi   se   puta   slave   već   u   sijećnju   1946.   godine   u   izbjegličkom   logoru Asten   pokraj   Linza.   Ondje   je   tada   moglo   biti   oko   1500   izbjeglica   iz   Hrvatske.   Prvi   svećenik   koji   je   tada djelovao   među   Hrvatima   zvao   se   fra   Pio   Fržop.   Među   onima   koji   su   u   tim   početcima   ostavili   dublji trag,   svakako   se   mora   spomenuti   fra   Mirko   Čović,   svećenik   i   franjevac   splitske   provincije   Presvetog Otkupitelja   koji   dozvolu   za   rad   od   Biskupije   Linz   dobiva   već   17.   veljače   1946.   godine.   Uz   njega   se   u tim   početcima   osobito   spominje   vrijedni   svećenik   svetoga   života   vlč.   Vilim   Cecelja,   koji   će   kasnije otići   u   Salzburg   i   ondje   djelovati   sve   do   smrti   1989.   godine.   Obojica   svećenika   će   se   sve   vrijeme svoga   boravka   i   rada   u   Austriji   nadopunjavati   i   tako   dobro   surađivati   da   ih   se   slobodno   može nazvati   kamenom   temeljcem   hrvatskog   dušobrižništva   u   Austriji.   Njih   dvojica   dugo   surađuju   na izdavanju    Glasnika    Srca    Isusova    i    Marijna ,    časopisa    za    čuvanje    vjerske    i    kulturne    svijesti    među Hrvatima   u   inozemstvu.   A   već   spomenuti   fra   Pio   Fržop   u   logoru   čak   piše   katekizam   za   odrasle prigodnog naziva Vjernik u tuđini . Sa   šezdesetim   gdinama   20.   stoljeća   počinje   nova   faza   hrvatskog   dušobrižništva.   Veći   broj Hrvata   počinje   se   doseljavati   iz   tadašnje   Jugoslavije   kao   privremena   radna   snaga.   Pastoralni   rad   sa privremenim    radnicima    odn.    gastarbeiterima    postaje    zahtjevniji    pa    biskupi    iz    domovine    sa dozvolom   i   pokroviteljstvom   austrijskih   biskupa   šalju   nove   svećenike   jer   kontakti   vjernika   sa   starijim poslijeratnim    svećenicima    često    bivaju    opterećeni    negodovanjem    predstavnika    jugoslavenskog režima.   Prvi   svećenik   koji   je   stigao   u   Linz   sa   dekretom   iz   domovine   zvao   se   vlč.   Anton   Mrakovčić, svećenik   Krčke   biskupije.   Bilo   je   to   1966.   godine,   a   godinu   dana   poslije   dolazi   i   isusovački   pater   Josip Müller.   Nije   se   dugo   zadržao   u   Linzu   pa   na   njegovo   mjesto   dolazi   fra   Alfons   Kupres,   franjevac trećoredac iz Zagreba. Mrakovčić i Kupres ostaju u Gornjoj Austriji sve do 1975. godine. Novi   zamah   u   dušobrižničkom   radu   počinje   sa   dolaskom   franjevaca   Hrvatske   franjevačke provincije    sv.    Ćirila    i    Metoda    iz    Zagreba.    Tako    1975.    godine    dolazi    fra    Zlatko    Papac    i    ostaje dvadesetak   godina.   Od   toga   vremena   se   dušebrižništvo   jače   organizira   i   dobiva   naziv   Hrvatska katolička   misija   koje   će   ostati   do   danas.   Devedesetih   godina   prošlog   stoljeća,   protjerani   ratnim vihorom   Domoviskog   rata   dolazi   veliki   broj   izbjeglica   iz   Bosne   i   Hercegovine,   osobito   iz   gradova Uskoplje,   Bugojno   i   Kotor   Varoš.   U   tako   dugom   mandatu   kao   i   fra   Zlatko   djelovat   će   i   fra   Josip Tretnjak   koji   u   Linz   dolazi   1993.   i   ostaje   sve   do   2014.   godine.   Danas   se   bogoslužje   na   hrvatskom jeziku   održava   u   deset   gradova   i   mjesta.   Procjenjuje   se   da   bi   u   Gornjoj   Austriji   moglo   biti   oko   15 tisuća Hrvata. hkm-linz ©   Zusammenfassung Die   Anfänge   kroatischer   katholischer   Seelsorge   reichen   bis   in   die   ersten   Monate   nach   Ende   des Zweiten   Weltkrieges   zurück.   Schon   im   Jänner   1946   findet   der   katholische   Gottesdienst   in   kroatischer Sprache   im   Flüchtlingslager   Asten   statt,   wo   sich   kroatische   Flüchtlinge   niedergelassen   haben.   Viele   von ihnen   waren   wegen   Einführung   kommunistischer   Diktatur   in   ihrer   Heimat   auf   der   Flucht.   Unter   ihnen wirkten   kroatische   Priester,   die   selbst   vom   gleichen   Regime   verfolgt   wurden.   Mit   der   Zuwanderung   der Gastarbeiter   nach   Oberösterreich   in   den   sechzigen   Jahren   des   20.   Jhd.,   bekommt   die   Kroatenseelsorge neue   Impulse,   denn   es   kommen   auch   neue   Priester   aus   der   Heimat.   Die   Koordination   der   Pastoralarbeit der    kroatischen    katholischen    Missionen    in    Österreich    werden    den    Franziskanern    der    kroatischen Franziskanerprovinz   von   Zagreb   anvertraut.   Eine   besondere   Aufgabe   an   die   Kroatenseelsorge   stellten   die Anfänge   der   Neunziger   Jahre   des   letzten   Jahrhunderts   dar,   als   viele   kroatische   Kriegsflüchtlinge   ihre Heimat,   Bosnien   und   Herzegowina,   verlassen   mussten.   Heute   finden   die   Gottesdienste   in   kroatischer Sprache,   in   10   Städten   und   Ortschaften   in   Oberösterreich,   statt.   Geschätzt   leben   heute   ca.   15   Tausend Kroaten in Oberösterreich. hkm-.linz ©

Povijest misije Početak   dušebrižništva   za   Hrvate   u   Gornjoj   Austriji   bilježi   se   već   od prvih   mjeseci   po   završetku   Drugog   svjetskog   rata.   Tu   se   zaustavljaju   brojne izbjeglice   koje   odlaze   iz   Hrvatske   zbog   uspostave   komunističke   diktature. Mnogima     je     pak     Austrija     prolazna     stanica     za     druge     europske     ili prekomorske     zemlje.     Izbjeglice     se     smještaju     u     prihvatne     centre     ili izbjegličke   logore.   Najpoznatiji      je   Asten   kod   Linza.   U   logorima   pastoralno djeluju   hrvatski   svećenici   koji   sa   nekolicinom   suradnika   ne   djeluju   samo kao   dušobrižnici   već   se   bave   raznim   poslovima   jer   kao   intelektualci   i   osobe od   povjerenja   lakše   postižu   ono   što   je   običnom   svijetu   teže.   Tako   se   bave prevođenjem   dokumenata   ili   pripremanjem   dokumenata   za   dobivanje   viza za    druge    zemlje,    često    je    njihov    rad    humanitarne    i    socijalne    naravi, ponekad    i    prosvjetiteljske    jer    je    hrvatskim    izbjeglicama    u    tuđini    trebalo pružiti sve: i domaću hrvatsku riječ i duhovnu utjehu i snagu. Bogoslužja    za    Hrvate    po    prvi    se    puta    slave    već    u    sijećnju    1946. godine   u   izbjegličkom   logoru   Asten   pokraj   Linza.   Ondje   je   tada   moglo   biti oko   1500   izbjeglica   iz   Hrvatske.   Prvi   svećenik   koji   je   tada   djelovao   među Hrvatima    zvao    se    fra    Pio    Fržop.    Među    onima    koji    su    u    tim    početcima ostavili   dublji   trag,   svakako   se   mora   spomenuti   fra   Mirko   Čović,   svećenik   i franjevac   splitske   provincije   Presvetog   Otkupitelja   koji   dozvolu   za   rad   od Biskupije    Linz    dobiva    već    17.    veljače    1946.    godine.    Uz    njega    se    u    tim početcima    osobito    spominje    vrijedni    svećenik    svetoga    života    vlč.    Vilim Cecelja,   koji   će   kasnije   otići   u   Salzburg   i   ondje   djelovati   sve   do   smrti   1989. godine.   Obojica   svećenika   će   se   sve   vrijeme   svoga   boravka   i   rada   u   Austriji nadopunjavati    i    tako    dobro    surađivati    da    ih    se    slobodno    može    nazvati kamenom   temeljcem   hrvatskog   dušobrižništva   u   Austriji.   Njih   dvojica   dugo surađuju   na   izdavanju   Glasnika   Srca   Isusova   i   Marijna ,   časopisa   za   čuvanje vjerske   i   kulturne   svijesti   među   Hrvatima   u   inozemstvu.   A   već   spomenuti fra   Pio   Fržop   u   logoru   čak   piše   katekizam   za   odrasle   prigodnog   naziva Vjernik u tuđini . Sa    šezdesetim    gdinama    20.    stoljeća    počinje    nova    faza    hrvatskog dušobrižništva.     Veći     broj     Hrvata     počinje     se     doseljavati     iz     tadašnje Jugoslavije   kao   privremena   radna   snaga.   Pastoralni   rad   sa   privremenim radnicima   odn.   gastarbeiterima   postaje   zahtjevniji   pa   biskupi   iz   domovine sa   dozvolom   i   pokroviteljstvom   austrijskih   biskupa   šalju   nove   svećenike   jer kontakti     vjernika     sa     starijim     poslijeratnim     svećenicima     često     bivaju opterećeni     negodovanjem     predstavnika     jugoslavenskog     režima.     Prvi svećenik   koji   je   stigao   u   Linz   sa   dekretom   iz   domovine   zvao   se   vlč.   Anton Mrakovčić,   svećenik   Krčke   biskupije.   Bilo   je   to   1966.   godine,   a   godinu   dana poslije   dolazi   i   isusovački   pater   Josip   Müller.   Nije   se   dugo   zadržao   u   Linzu pa    na    njegovo    mjesto    dolazi    fra    Alfons    Kupres,    franjevac    trećoredac    iz Zagreba. Mrakovčić i Kupres ostaju u Gornjoj Austriji sve do 1975. godine. Novi   zamah   u   dušobrižničkom   radu   počinje   sa   dolaskom   franjevaca Hrvatske   franjevačke   provincije   sv.   Ćirila   i   Metoda   iz   Zagreba.   Tako   1975. godine    dolazi    fra    Zlatko    Papac    i    ostaje    dvadesetak    godina.    Od    toga vremena   se   dušebrižništvo   jače   organizira   i   dobiva   naziv   Hrvatska   katolička misija    koje    će    ostati    do    danas.    Devedesetih    godina    prošlog    stoljeća, protjerani   ratnim   vihorom   Domoviskog   rata   dolazi   veliki   broj   izbjeglica   iz Bosne   i   Hercegovine,   osobito   iz   gradova   Uskoplje,   Bugojno   i   Kotor   Varoš.   U tako   dugom   mandatu   kao   i   fra   Zlatko   djelovat   će   i   fra   Josip   Tretnjak   koji   u Linz   dolazi   1993.   i   ostaje   sve   do   2014.   godine.   Danas   se   bogoslužje   na hrvatskom   jeziku   održava   u   deset   gradova   i   mjesta.   Procjenjuje   se   da   bi   u Gornjoj Austriji moglo biti oko 15 tisuća Hrvata. hkm-linz ©   Zusammenfassung Die   Anfänge   kroatischer   katholischer   Seelsorge   reichen   bis   in   die   ersten Monate   nach   Ende   des   Zweiten   Weltkrieges   zurück.   Schon   im   Jänner   1946   findet der   katholische   Gottesdienst   in   kroatischer   Sprache   im   Flüchtlingslager   Asten statt,    wo    sich    kroatische    Flüchtlinge    niedergelassen    haben.    Viele    von    ihnen waren   wegen   Einführung   kommunistischer   Diktatur   in   ihrer   Heimat   auf   der Flucht.   Unter   ihnen   wirkten   kroatische   Priester,   die   selbst   vom   gleichen   Regime verfolgt   wurden.   Mit   der   Zuwanderung   der   Gastarbeiter   nach   Oberösterreich   in den   sechzigen   Jahren   des   20.   Jhd.,   bekommt   die   Kroatenseelsorge   neue   Impulse, denn   es   kommen   auch   neue   Priester   aus   der   Heimat.   Die   Koordination   der Pastoralarbeit    der    kroatischen    katholischen    Missionen    in    Österreich    werden den   Franziskanern   der   kroatischen   Franziskanerprovinz   von   Zagreb   anvertraut. Eine    besondere    Aufgabe    an    die    Kroatenseelsorge    stellten    die    Anfänge    der Neunziger      Jahre      des      letzten      Jahrhunderts      dar,      als      viele      kroatische Kriegsflüchtlinge   ihre   Heimat,   Bosnien   und   Herzegowina,   verlassen   mussten. Heute    finden    die    Gottesdienste    in    kroatischer    Sprache,    in    10    Städten    und Ortschaften    in    Oberösterreich,    statt.    Geschätzt    leben    heute    ca.    15    Tausend Kroaten in Oberösterreich. hkm-.linz ©